Sztuka ludowa w Polsce

Sztuka ludowa to ogólnie mówiąc wszystko to, co wytworzyła ludność niższych warstw społecznych. Zaliczamy do niej malarstwo, rzeźbę oraz rzemiosło. Ściśle związana jest z kulturą chłopską. Zaspakajała emocjonalne oraz estetyczne potrzeby mieszkańców dawnej polskiej wsi. Wyróżniamy dwie dziedziny sztuki ludowej; sztukę przedstawiającą i zdobnictwo.

Sztuka przedstawiająca związana była z religijnym charakterem dawnego ludu. Dzieła ukazywały zazwyczaj wizerunki Boga, Matki Boskiej i świętych patronów. Natomiast sztuka zdobnicza upiększała życie mieszkańcom, czyniła najbliższe otoczenie piękniejszym – dodawała kolorytu życiu na wsi. Przedmioty rzemieślnicze i rękodzielnicze nie tylko pełniły funkcję użytkową, ale również zaspokajały potrzeby estetyczne.

Duży wpływ na rozwój sztuki ludowej miała otaczająca artystów przyroda, system wartości, czy nawet stosunki społeczne. Kultura stanowiła punkt odniesienia. Łączyła społeczność, narzucając przy tym poglądy estetyczne i oceny. Dla każdej społeczności wykształcił się kanon piękna, który był zrozumiały dla wszystkich mieszkańców.

Sztuka chłopska:

Dawna sztuka chłopska sprzed 1939 r.
Współczesna sztuka ludowa do 2000 r.
Sztuka w stylu ludowym, tworzona przez ludzi wykształconych dla odbiorcy miejskiego po 2000 r.