Najstarsze szopki krakowskie to wielkie, przekraczające nawet dwa metry wysokości, przenośne teatry kukiełkowe z przełomu XIX i XX wieku. Ich autorami byli murarze, którzy zimą, podczas przymusowej przerwy w pracy, szukali dodatkowych źródeł zarobku. Budowali więc szopki i – począwszy od drugiego dnia świąt – najmowali się do domów krakowskich mieszczan, by odegrać tam bożonarodzeniowe przedstawienie.

W zbiorach Muzeum Etnograficznego w Krakowie znajduje się osiem takich szopek, wśród nich, uchodząca za najstarszą i najcenniejszą, szopka wykonana pod koniec XIX wieku przez Michała Ezenekiera. Są także inne unikaty: szopka zbudowana dla dzieci Stanisława Wyspiańskiego oraz szopka, którą od kolędników nabył Leon Wyczółkowski, by wykorzystać ją w pracy nad jednym ze swoich obrazów.

Wystawa w MEK ukazuje fenomen, który wyróżnia Kraków na tle całej Europy. Obecny w polskiej kulturze współczesnej, w rozmaitych przetworzeniach, tworzy niekończącą się opowieść o nas samych.

Wystawę można oglądać w Muzeum Etnograficznym w Krakowie do 15 lutego 2015 roku.

Źródło:

www.etnomuzeum.eu