Kwadratowe kobierczyki przybrane w lukier, mak kolorowy i agrest smażony.

(Zygmunt Gloger )

W staropolskiej kuchni miejsce dzisiejszych bab i mazurków zajmowały kołacze, placki, żmudzkie pierogi, jajeczniki czy obertuchy. Pieczone na Wielkanoc ciasta przedstawiały różnego rodzaju krajobrazy, postacie, sceny rodzajowe, a nawet zabawne historyjki. Chociaż współcześnie nie wypieka się już takich ciast, to można nawiązać do tej tradycji dekorując świąteczne mazurki.

A oto przepis na mazurek z roku 1830 roku:

Piróg drożdżowy, któren się pospolicie daje podczas świąt Wielkanocnych.

Wziąć garniec suchey i dibrey przesianey mąki, wsypać na stolnicę, zrobiwszy w środku jamkę, wlewa się do niej dobrych gęstych drożdży pół kwaterki, tyleż\ż słodkiego mleka (które powinno być ciepłe) rozmieszawszy z małą ilością mąki; stawi się stolnica, nakrywszy czymkolwiek na kwadrans w ciepłym mieyscu. Skoro drożdże zaczną podchodzić, wówczas należy wbić należy 40 żółtków, podlewa się trochę ciepłego mleka i zarabia się ciasto tak, aby było dość gęstawe. Gdy się dobrze wyrobi, wówczas należy wlać półkwarty ciepłego masła klarowanego, wsypać tyleż cukru miałko utłuczonego, nieco skórki drobno usiekaney, pół łuta kardymonij, tyleż cynamonu, trochę kwiatu muszkatołowego (chcąc, żeby piróg był żółty, należy dodać nieco szafranu) z tym wszystkim wyrobiwszy ciasto, należy go dobrze wybić, w ciepłym mieyscu i do tak wyrobionego dodać funt dużych rodzenek, ćwierć funta cykaty krayaney, tyleż migdałów szatkowanych; przemieszawszy dobrze stawi ciasto okryte w ciepłem mieyscu na pół godziny. Gdy dobrze podeydzie, należy go przemieszać i znowu postawić. Skoro raz powtórny zacznie podchodzić, formuje się wówczas zwyczayny piróg, kładnie się na papier masłem wyszmarowany; i tak uformowany niech stoi w ciepłem mieyscu z kwadrans, dopóki nieco nie podrośnie; skoro się to uskuteczni szmaruje się rozbitemi jajami i stawi się do pieca miernie gorącego na półtorej godziny. Jeśli by piróg będący w piecu rychło zaczął brać kolor, wówczas należy go przykryć papierem.

Bibliografia:

Hanna Szymanderska Polska Wielkanoc, Warszawa 1990.