Coraz częściej mówi się o zwyczaju święcenia wianków na zakończenie oktawy Bożego Ciała, ale mało kto zna jego znaczenie i  symbolikę. Przed czym chroni poświęcony wianek i z jakich roślin powinien być wypleciony? Tego dowiesz się po przeczytaniu artykułu.

Wianki w tradycji ludowej

Wianki poświęcone w czasie oktawy Bożego Ciała, są symbolem ludzkiej pracy, a także darów od Boga, które służą ludziom i wszelkim istotom na ziemi. Dawniej wianki zostawiano w kościele na osiem dni, a do domu zabierano je dopiero ostatniego dnia oktawy.  Wianki  przewiązane czerwoną tasiemką, wieszano obok drzwi wejściowych, w sieni lub w izbie nad świętym obrazem. Według wierzeń chroniły domostwo przed nieszczęściami, pożarem, uderzeniem pioruna i złymi mocami. Poświęconego ziela nie można było wyrzucić. Należało je przechowywać przezcały rok, a po tym okresie spalić. Stary wianek zastępowano nowym.

Wianki nie tylko chroniły dom i jego mieszkańców przed nieszczęściem, ale także pomagały w powrocie do zdrowia. Z zasuszonych i skruszonych ziół robiono napary, które miały właściwości lecznicze. Niekiedy wianki wieszano również w stajni, aby chroniły zwierzęta przez chorobą. Wierzono także, że zapobiegają szkodnikom, które niszczą uprawy.

Obecnie wianki święcimy ostatniego dnia oktawy.

Rośliny z których pleciemy wianki na zakończenie oktawy Bożego Ciała:

• mięta
• macierzanka
• rumianek
• rozchodnik
• kopytnik
• jaśmin
• koniczyna
• dzika róża

Do wianków można dodać inne zioła oraz rośliny z naszego ogródka. Pamiętaj jednak, aby nie wykorzystywać roślin pod ochroną. Średnica wianków powinna wynościć około 30 cm.

Źródło zdjęcia głównego: www.piliczanie.pl