Nazwa frywolitka pochodzi prawdopodobnie od łacińskiego słowa frywolus, co po przetłumaczeniu oznacza delikatny, kruchy. Koronki frywolitkowe wykonuje się z cienkich nici za pomocą specjalnych czółenek. Chociaż koronka jest bardzo delikatna to tak naprawdę jest bardzo trwała.

Technika frywolitkowa była popularna na dworach szlacheckich. Nie wszystkich było na nią stać z powodu drogich nici często bawełnianych czy jedwabnych. Moda na tą technikę rozwinęła się w Europie w wiekach XVII i XVIII – wtedy też została sprowadzona do Polski. Frywolitka posiada stare korzenie, zanana już była prawdopodobnie w starożytnym Egipcie i Chinach.

W technice frywolitkowej wykonuje się najczęściej serwetki, spotkać można ozdoby biżuteryjne takie jak kołnierzyki i naszyjniki. Koronka wykorzystywana jest jako wstawka dekoracyjna w ubiorze.

Koronki wykonuje się zazwyczaj na podstawie schematów.